Een paar weken gelden zat ik bij een bijeenkomst waar er pittig gediscussieerd werd. Het was een levendige bijeenkomst. Een groot aantal mensen riepen door elkaar soms wel 3 tegelijk. De aanwezigen vonden het een bijeenkomst met veel energie. Zoals wel vaker werd de levendigheid verward met betrokkenheid. Heel vaak gaat het over mensen die hun eigen standpunt proberen aan de man te brengen. Toen ik de zaal uitliep sprak iemand me aan: “Jan, je hebt helemaal niets gezegd, terwijl ik graag jouw mening ook had willen horen. Waarom heb je niets gezegd?”
Mijn reactie was: ”omdat ik me niet uitgenodigd voelde. Als er veel mensen door elkaar roepen wat heeft het dan voor nut er overheen te roepen als toch niet geluisterd wordt?” En als ik wel de gelegenheid had gekregen zouden er ook gelijk reacties op komen. Dit om aan te geven dat er anders tegen aan gekeken werd of dat ik geen gelijk had. Deze week las ik ergens: “Ik vind het helemaal niet erg dat je een andere mening hebt. Maar wel dat je vindt dat ik ongelijk heb.”
Want het is maar net hoe je er tegen aan kijkt. Als je iemand vraagt om een ei te tekenen zal het nooit een mooie ronde cirkel worden terwijl een ei dat natuurlijk wel is als je er van boven (of van onderen) tegen aan kijkt.
Juist in een gesprek waar er verschillen van inzichten zijn is het goed om te kijken waar komen die verschillende meningen en standpunten vandaan. Daar kom je alleen achter als je luistert maar ook als je duidelijk kunt maken hoe je tot zo’n standpunt komt. Dan blijkt dat een eivorm ook mooi rond kan zijn.
Mijn vorige blog ging over luisteren en de video erbij ging over het belang van luisteren. Dezelfde Jualian Treasure heeft ook een mooie TED talk over hoe je effectief een boodschap kan overbrengen. Daarin is te horen dat als je goed een punt naar voren wilt brengen het helemaal niet nodig is om hard te roepen.