De vakantie zit er weer op. Morgen mogen we weer. De jaarlijkse feestweek bij ons in het dorp is altijd het slotstuk van onze vakantie. De afgelopen vrijdag vrijdag was de opening. Deze keer hadden we als stichting promotie 7huizen een jumpstyle festijn georganiseerd en het was een groot succes. Jumpstyle is waarschijnlijk al een beetje op de terugweg maar toen we de plannen maakten was het nog erg hot.
Het dorpsplein stond boordevol met belangstellenden en de opening van de week was een mooie afwisseling met muziek, dans, cart races en een demonstratie van houtbewerken met een kettingzaag. Inmiddels begint de site van het dorp een steeds grotere rol te krijgen in het geheel. Het aantal bezoekers is verviervoudigd. Gisteren waren er 266 bezoekers, en er komen spontaan steeds meer reacties en foto’s binnen.
De komende week zijn er nog een paar grote evenementen de braderie, de Billie Turf wandeltocht en de boerendag en de afsluitende Taptoe met vuurwerk. Eigenlijk schreeuwt het om een videoverslag van de onderdelen. In 2004 ben ik bezig geweest met het maken van foto’s van alle onderdelen. Het lijkt me een leuke klus voor de videoclub om hetzelfde te doen maar dan met video. Langzamerhand is dat geen complex gebeuren meer want met You tube is het een fluitje van een cent. Trouwens er zijn veel alternatieven. Wat dat betreft is het leuk om gebruik te maken van voor de hand zijnde middelen. Veel foto’s op een site zetten is vaak vervelend werk maar om het te uploaden naar Picasa of naar Flickr is een fluitje van een cent en de foto’s worden gelijk getoond in een slideshow. Filmpjes met Youtube en interviews via een podcast. Op die manier ontstaat er een samenhang van tooltjes. In een eerdere bijdrage noemde ik het begrip bricolage. De afgelopen week sprak ik met Jaap van der Graaf mede bestuurslid van het ICT Platform en hij was het begrip ook tegengekomen in een artikel waarin ook Howard Rheingold werd geciteerd. Howard was vorig jaar bij ons te gast. Even surfen leert ook dat er zelfs een CMS (content management system) is met de naam Bricolage. Ik maak gebruik van Joomla, maar de manier waarop is een en ander toepas sluit wel erg aan bij de term bricolage, handig gebruik maken van voor de hand zijnde middelen.
Ik hoop volgend jaar op een videoverslag van de feestweek, het hoeft niet fantastisch gemonteerd maar een verzameling filmpje om mee te beginnen.
Inmiddels zijn we weer thuis. De laatste week hebben we aan de Bodensee gestaan op de mooiste plek van de hele Bodensee vonden we zelf. Aan de rand van de camping aan het water. ’s Avonds hebben we een aantal keren een prachtige zonsondergang gezien. Zittend voor de caravan. Zelfs vanuit de caravan hadden we een prachtig uitzicht. Voor degene die ooit eens die kant op wil de camping Seeperl is een echte aanrader. Een vriendelijke eigenaar en de plaats Uhlingen biedt een prachtige uitvalsbasis voor allerlei uitstapjes. We waren ruim 20 jaar geleden ook al eens aan de Bodensee geweest maar van die vakantie herinner ik me alleen de muggen.
Gisteravond waren we weer thuis. De kinderen en hond waren erg blij ons weer te zien. vandaag uitpakken, schoonmaken en proberen de draad weer te vinden. Er stond heel veel mail te wachten waarvan het overgrote deel Spam. 🙂
Nog een weekje thuis wat rommelen en dan mag ik er volgende week weer tegenaan. Tussen al de mailtjes zat er ook een uitnodiging voor de Noord Sales Borrel. De borrel voor de accountmanagers in het noordelijke IT werkveld. De borrel is op 13 september in Proeflokaal Hooghoudt, Zuiderdiep (tegenover Pathé). Nu ben ik geen sales persoon maar ik denk toch dat ik er eens ga kijken want het wordt inmiddels de 4e borrel. Als het zo doorgaat zit ik er zo weer in.
De eerste vakantiedagen zitten erop en de laptop is nauwelijks uit de tas geweest. Maar het is nu weekend en voor mij altijd het moment om mijn weblog bij te werken. Dus even
vanaf een camping in het Zwarte Woud een kleine update. Het uploaden
gaat via een GPRS verbinding. Super traag, het lukt allemaal net.
Tot nu toe heb ik op de campings nog
geen Wifi kunnen ontdekken. Vorig jaar was dat anders bij de campings
aan de Oostzee. (voormalig Oost Duitsland). Daar was het wel maar dat
waren ook pas aangelegde campings.
De afgelopen weken zag ik ergens op TV
een camping eigenaar die draadloos internet aanbiedt als service. In
verleden bood hij het aan tegen betaling maar tegenwoordig gewoon als
basisdienst. Het is een beetje te vergelijken met stroom, water of
sanitair. Er zijn campings waar je moet betalen voor de douches. De 2
campings die we nu hebben gehad bieden het als service aan. Trouwens
de eerste camping aan de Moezel had wel een electriciteitsmeter per
plaats. Die moest worden uitgelezen en handmatig verwerkt. Toch een
beetje raar om anno 2007 nog alles met papier verwerkt te zien
worden. Zelfs het afrekenen was met bonnenboekje en een rekenmachine.
En op de camping stroomkasten met per plaats een electriciteitsmeter.
Die kasten zijn wel demontabel want ’s winter loopt de camping
regelmatig onder water. De laatste keer dat het erg hoog was was in
2001 toen stond er tegen de 3 meter water op de camping.
Het deed me denken aan een bezoek aan
het havengebied in Hamburg waar de omgeving ook berekend was op zo nu
en dan hoog water. Gewoon hoog bouwen en de onderste verdiepingen
waterdicht afsluiten. Dat is goedkoper dan alle dijken ophogen. De
Nederlanders staan bekend om het gevecht met het water maar Duitsers
hebben ook zo hun strubbelingen. Morgen waarschijnlijk een bezoekje
aan Schaffhausen, ook veel water (om over de regen van vanavond maar
te zwijgen)
Powered by ScribeFire.
Vorige week mocht ik mijn bijdrage leveren in de estafette column op frankwatching. Het was leuk om zo eens op een rijtje te zetten waar ik zoals gebruik van maak. Dat is bij ons thuis inmiddels een hele hoop getuige alle laadapparaten die door het huis zwerven. van de laptops, PDA, mobieltjes, bluetooth oortjes, batterijladers voor MP3 spelers etc. Het zou een uitkomst zijn als al die apparaten gebruik maakten van en 1 type voeding.
Het hebben is één maar het gebruik maken van is iets anders. Gisteren heb ik samen met Frank de motortoertocht voor de feestweek weer uitgezet. Ruim 10 jaar geleden was Frank mijn buurman en we reden samen eens een toertocht in Zeijen van motorclub Bartje. Dat was een erg leuke tocht en het leek ons leuk om ook eens zo’n tocht uit te zetten.
Dus gingen we op een dag aan d slag, pen en papier mee. Dat werd nog een hele klus want thuis gekomen moesten de routepunten op papier komen. Maar hoe zat het ook alweer en wat stond er geschreden tussen de regels want tijdens het uitzetten moet je wel eens terug en moeten de laatste punten aangepast worden. We besloten 2 keer per jaar een tocht uit te zetten een rit op koninginnedag en een op de eerste zaterdag van de feestweek. Inmiddels hebben we gisteren dus de 21e tocht uitgezet. Na afloop van de rit publiceren we de ritten op de site van ons dorp waardoor ook andere motorrijders de tochten nog kunnen rijden.
Inmiddels hebben we veel mooie plaatsen in het noorden gehad. Van Veenhuizen, Giethoorn, Appingedam, Blokzijl, Drentse dorpjes, het Groninger platteland en het Fries merengebied.
Langzamerhand hebben we er een routine in gekregen. We gaan op pad met de laptop op schoot, de laatste keer hadden we Eva van Tomtom op mijn PDA ook aan boord en we programmeren een plaats op afstand en gaan rijden. “Eva” houdt ons wel op de koers en zien we een leuk straatje dan rijden we er in zonder dat we ons zorgen hoeven te maken of we wel op koers blijven immers de route wordt zo weer opgepakt.
Gisteravond stuurde Rix me een leuke site: www.afstandmeten.nl hiermee kunnen heel mooi afstanden worden bepaald. Het begint er serieus op te lijken dat we een route kunnen uitzetten zonder hem eerst te hebben gereden.
Powered by ScribeFire.
Gistermorgen zag ik dat mijn bijdrage over digitale levensstijl geplaatst werd op Frankwatching. Een poos geleden deed Jacqueline Fackeldey op Frankwatching een oproep om je digitale levensstijl te delen. Toevallig las ik het artikel als een van de eersten en meldde me aan. Vandaar dat mij de eer te beurt viel om het eerste artikel te plaatsen. Het was leuk om te doen want ik moest op een rijtje zetten welke digitale technieken ik gebruik en waarvoor. Leuk om te doen en ben benieuwd hoe de andere verhalen er uit komen te zien.
Soms krijg ik wel eens reacties van :”Dat je daar zo open in bent.” Mensen begrijpen niet wat webloggers bezig houdt. Waarom neem je de moeite om dat op te schrijven? Misschien iets om eens met Frank Janssen te bespreken. Frank is de initiator achter Frankwatching. Hij is ook begonnen te webloggen terwijl hij een baan had bij TPG post (inmiddels TNT). Van het een kwam het ander en hij werd in Nederland een gerespecteerd webloggen. Ik ontmoette Frank ter voorbereiding van de 2e ISB waar hij als spreker optrad.
Zo nu en dan spreken we elkaar weer even en dat zijn altijd leuke ontmoetingen.
Iets motiveer mensen om te webloggen en misschien wil ik het ook wel niet weten. Want voor mij is het simpel ik kan nog zulke nuttige dingen doen (hoe groot of klein dan ook) Als niemand er iets van merkt had ik het niet hoeven doen. Door de weblog kan ik er in ieder geval over schrijven en als niemand het leest, ook goed dan stop ik vanzelf. Maar iedere maand zijn er 2000 unieke bezoekers op mijn weblog. Rond de 150 per dag. De feedback die ik terugkrijg zijn bijna allemaal positief. In het begin waren er veel negatieve reakties, die zijn nu opgedroogd. Op zich is het ook simpel, als je het niks vindt moet je niet meer komen 🙂
Er is nog zoveel te verellen. Op dit moment lees ik het boek “Ik ging weg bij Microsoft om de wereld te verbeteren”van John Wood. Een prachtig mooi verhaal hoe iemand gegrepen wordt door de ongelijkheid in de wereld en er iets aan gaat doen. De parallellen tussen de organisatie “Room to Read” en de stichting derdewereldfonds (waar van ik in het bestuur zit) zijn overduidelijk. Maar wat opereren we dan op kleine schaal. Aan de andere kant hebben we bij het Derde Wereld Fonds 1100 collega’s die maandelijks bijdragen. En we steunen 12 tot 15 projecten per jaar. Het boek van John Wood is echt een aanrader. Het boek zelf wordt mijn eerste donatie aan bookcrossing. Dat is natuurlijk helemaal een prachtig idee: dat boek te laten rouleren over de wereld (in ieder geval door Nederland) . Zo hoort het ook boeken moeten gelezen worden dus zo veel mogelijk rouleren. Ik hoop binnenkort de voortgang van de zwerftocht van dit boek hier te kunnen melden.