Vanmorgen kreeg ik weer een uitnodiging om mee te doen met de derde peiling van het regionoordpanel. Een initiatief dat werd aangekondigd door het dagblad. Ook de Leeuwarder courant doet mee. Dus heb ik me ingeschreven want als rechtgeaarde noordeling reageer je toch op de volgende uitnodiging:
Inwoners van Groningen, Friesland en Drenthe krijgen met RegioNoordPanel een mogelijkheid om via internet hun mening te geven over belangrijke noordelijke kwesties. Het panel is een initiatief van NDC Mediagroep, uitgever van ondermeer Dagblad van het Noorden en de Leeuwarder Courant. Geïnteresseerden kunnen zich als panellid opgeven
via www.regionoordpanel.nl.
Ze krijgen gemiddeld een keer per maand een kwestie voorgelegd. Ook weer via internet. Dat kan een grote kwestie zijn, zoals de bouw van een kerncentrale, maar het kan ook gaan om een ontwikkeling in een woonwijk van bijvoorbeeld Emmen.
3 peilingen verder ben ik maar afgehaakt.
De eerste ging over het rookverbod, de 2e over opvoeding van kinderen en vandaag een onderzoek van het UMCG. Vragen zoals: weet u wat diabetes is, of ik de verschillen ken tussen de verschillende soorten diabetes, hoe lang ik mijn tanden poets en of ik weet hoe lang ik ze eigenlijk moet poetsen en of ik tevreden ben met mijn mondgeur. Halverwege ben ik maar gestopt. Hoezo belangrijke noordelijke kwesties.
Een gemiste kans. Er liggen voldoende onderwerpen lijkt me: topsport in Groningen, ontwikkelingen in de Eemshaven, inkrimpen /verdwijnen suikerindustrie, de breedte van de Eemshavenweg, mogelijke vergrijzing van Drenthe, gezondheidszorg op het platteland. En dan heb ik het nog niet over Friese kwesties. Maar het kan natuurlijk zijn dat het bedrijf dat ingehuurd is uit Enschede / Amsterdam de mondgeur van Jan Hut een belangrijke noordelijke kwestie vindt.
Tijd om mijn tanden te poetsen, wel even de tijd voor nemen.
De afgelopen dagen kreeg ik een uitnodiging voor een conferentie van de International Association of Facilitors (IAF). De conferentie is van 3 tot 5 oktober in Groningen bij de Hanze Hogeschool. De IAF is een organisatie die ik al een aantal jaren op afstand volg.
Het is inmiddels ruim 20 jaar geleden dat ik de overstap maakte van onderhoudsmonteur naar opleidingen. Het eerste jaar was dat als instructeur bij technische opleidingen. Lesgeven over het afregelen van apparatuur en vrij snel daarna ging het over omgaan met elektronische apparatuur en computers.
Toen ik de overstap maakte naar landelijke opleidingen kreeg ik collega’s die het vak van trainer beoefenden. Mensen trainen in communicatieve vaardigheden of management vaardigheden. Een andere tak van sport dan mensen om leren gaan met apparatuur of het overbrengen kennis.
In die tijd waren we betrokken bij een reorganisatie / het opzetten van een nieuwe afdeling. We kregen de gelegenheid als afdeling zelf mee te denken en input te leveren. Iets wat ik in de jaren erna niet weer heb mogen meemaken. Vaak waren de latere reorganisaties top down, en als je al iets mocht inbrengen dan werd het meegenomen in de besluitvorming maar echt het gevoel dat je ertoe deed had ik nooit.
Het meedenken bij die reorganisatie werd begeleid door John en Maureen Jenkins. Een Amerikaans paar die nog steeds in Groningen wonen.
Achteraf denk ik dat ze een grote invloed op me hebben gehad want later kregen we als afdeling ook een training met als titel TOP (technique of participation). Delen ervan gebruik ik nog tot op de dag van vandaag. John en Maureen noemden zich ook facilitators. Het kostte me moeite om te begrijpen waar dat voor stond: wat was er mis met begeleider of trainer?
Later werd het me duidelijk dat “to facilitate” lastig te vertalen is. Begeleiden is het niet want dat suggereerd toch dat je de weg weet of dat iemand je hulp nodig heeft. Het te vertalen met faciliteren is het ook niet echt. Wat is het dan wel? Ik zal een poging ondernemen; de Jan Hut definitie:
Een facilitator zorgt ervoor dat een groep werkt aan een gezamenlijk doel waarbij de facilitator er voor zorgt dat alle leden van de groep input leveren. De groep gaat aan het werk met de inbreng van iedereen waarbij de onderlinge meningen worden uitgewisseld en gezocht wordt naar de verschillen en overeenkomsten. De rol van de facilitator is te zorgen dat dit alles gebeurd in een open zetting met respect voor ieders inbreng.
In die definitie zie ik ook een grote overlap met mediation. Bij mediation werk je ook toe naar een gezamenlijk standpunt. Dat lukt lang niet altijd maar de verschillen komen wel boven tafel.
Maureen was een poos de Chair van de IAF, ze stuurde me de uitnodiging met de vraag of ik nog mensen wist die er belangstelling voor hebben. Ik zal het mailtje gericht naar een aantal mesnen doorsturen maar mocht je na dit verhaal belangstelling hebbben, de informatie is te vinden via www.iaf-world.org. of http://www.iaf-europe-conference.org. En als je gaat, dan tref je me daar waarschijnlijk ook want als ik het enigszins kan bezetten, ben ik er.
De vakantie dit jaar was erg rustig, lekker in eigen land. We hebben veel gelezen, rond de caravan verkeerd. Thuis nog even een paar dagen rond gerommeld en maandag weer aan de slag. Hoewel het op de weg nog echt vakantie is, geen oponthoud of het moet al voor de openstaande bruggen zijn, zakelijk gaat het wel in de hoogste versnelling. als het zo doorgaat durf ik haast geen afspraken meer te maken want het bruist aan alle kanten. Dingen waarvan ik dacht: “ach als dat eens door zou gaan zou het leuk zijn”. Maar het lijkt wel of alles wat ooit eens is opgestart nu begint te lopen.
Het ICT platform in een volgende fase, de slimme meter krijgt belangstelling, andere projectjes komen in beweging, vandaag een paar keer wil je daar een voorstelletje voor maken want daar moeten we mee aan de gang. En wat voor mij zakelijk ook belangrijk is: “we hebben er budget voor”. Het een nog leuker dan het andere. Terwijl ik had gehoopt nog wat tijd te hebben voor het schilderen van ons huis.
De laatste dagen ben ik geconfronteerd met een zeer bekend probleem. Hoe krijg je mensen organisaties zo ver om content aan te dragen en te delen. Bijvoorbeeld op de site van het dorp waar ik woon hebben we een poos geprobeerd om een dorpsagenda te onderhouden: de voetbalvereniging, korfballen, volleybal,badminton, toneeluitvoering, intocht van Sinterklaas, de feestweek noem maar op. Het blijkt lastig te zijn deze informatie boven tafel te krijgen laat staan dat mensen het zelf gaan invullen.
De afgelopen week sprak ik met de makers van de site www.bijjouindebuurt.nl. Een site met allerlei evenementen, feesten en bezienswaardigheden. Inmiddels staan er heel, heel veel items in alleen blijft het lastig de content actueel te houden en het lijkt helemaal moeilijk mensen zelf de informatie in te laten vullen. Vanmiddag had ik een gsprek over een soortgelijk probleem. de agenda’s van de overheden hangen ook als los zand aan elkaar. Een leuke uitdaging om daar eens wat in te doen. In het verleden hebben we ook al eens een poging gedaan een noord nederlandse ICT agenda te krijgen. Niet gelukt maar misschien waren we te vroeg.
Het mag duidelijk zijn de vakntie is wat mij betreft voorbij. De vierdaagse was leuk, het camperen in de randstad ook. Nu alleen nog de feestweek bij ons op het dorp en dan kan het echt los.
We zijn weer thuis. Na de 4daagse van Nijmegen zijn we een paar dagen thuis geweest om spullen te wisselen en te wassen. Daarna de sleurhut weer achter de auto en hup op pad. Meestal hebben we nog geen idee waar de reis naar toe gaat alleen dit jaar wilden we naar de kust en in Nederland. We eindigden dus in Rijnsburg op de Koningshof. Een prachtig mooie camping midden in de randstad. Fietsen naar het strand, Leiden, Den Haag alles ligt vlak bij elkaar. Het was echt strandweer dus het kon niet mooier. De Camping is super lux, schoon en gemoedelijk. Wat nog mooier is dat het erg internationaal is, Duitsers, heel veel Engelsen, Schotten, Tsjechen, Spanjaarden, Italianen en Hongaren hebben we gezien. We hebben in het buitenland wel op campings gestaan waar er minder buitenlanders waren, dus voor het internationale hoeven we niet naar het buitenland. De camping ligt ruimt 10 kilometer van Schiphol en dat is wel een min puntje: het vliegtuiglawaai. Je hoort me niet klagen want dan had ik thuis moeten blijven…. rust. Maar als je bedenkt hoeveel mensen in dat lawaai moeten leven. Je went eraan en als de wind anders staat hoor je ze niet want dan gaan ze een andere richting uit. Indrukwekkend om die reuzen op te zien stijgen maar ook wel een hoop herrie.
Door de loop van de jaren hebben we de meeste Noordzee stranden wel bezocht alleen Katwijk waren we nog niet geweest. Het is wat mij betreft een van de leukste badplaatsen. Wel een beetje raar om naar de randstad op vakantie te gaan maar het is ons goed bevallen. Ik denk dat we de Koningshof nog wel eens weer aandoen.
Ze hadden wireless op de camping en dat was gratis. Een leuke voorziening waar driftig gebruik van gemaakt werd. De snelheid was niet geweldig maar wat wil je als je het gratis krijgt. Ik denk dat campings de komende jaren nog wel te maken krijgen met een toenemende vraag naar bandbreedte. Want als er 50 mensen tegelijk op een verbinding gaan zitten blijft er niet veel van over van de snelheid. Grappig om te horen dat een van de buurkinderen opeens riep: Mam, je hebt mail.
Goed of niet goed, internet op vakantie begint ingeburgerd te raken. Allways on.
De afgelopen jaren ben ik vaak wezen wandelen, iedere maand gemiddeld 20 kilometer gelopen. Dat is een leuke afstand, als het er op zit, voel je je voeten maar dat is het dan ook. Samen met mijn schoonzus heb ik me laten verleiding tot een aantal keren 40 kilometer te lopen en dat was ook wel te doen. Toen Gemma vorig jaar voorstelde om de vierdaagse te lopen was dat net het zetje om toch op te geven voor Nijmegen. Tot die tijd had ik dat steeds afgehouden.
Ik had gedacht dat 4 keer veertig zwaarder zou zijn. Iedere dag kwam ik toch redelijk fit weer uit bed. (dank zij Aukje die ons erg goed heeft verzorgd.) Zeker de eerst 10 kilometer liepen lekker en tussen de 10 en 20 ook wel. Dan begon het afzien. Als de 30 maar weer gepasseerd was en je wist dat er voldoende speling was qua tijd dan liep het wel weer. De laatste 5 zijn wel weer vervelend want Nijmegen is niet een stad waar veel valt te zien.
Maar er moeten me toch een paar dingen van het hart die voor verbetering vatbaar zijn. Omdat daardoor de vierdaagse nog beter wordt.
- De openingsceremonie telde veel lege stoelen terwijl er veel deelnemers wel heen hadden gewild. Zelf hebben we nog kaartjes bij de VVV kunnen kopen. Ik vermoed dat veel van de lege stoelen weggegeven zijn aan sponsoren.
Sanitaire voorzieningen kunnen veel beter. Edet is een van de sponsoren maar in mijn ogen qua verzorging een aanfluiting. Ja de VIP tribune van Edet zag er geweldig goed verzorgd uit. Maar onderweg was het armzalig. Voor een fractie van de kosten van de VIP tribune was het goed geregeld geweest. Ik heb honderden mensen in het mais zien zitten. Hier is te weinig aandacht aan besteed. En ik vraag me af waarom er op de 3e dag 6 keer WC punten staan opgesteld en op de 4e dag maar 3. Daarnaast staan er soms wel plaszuilen en soms niet. En zeker als er vanuit de 4 daagse organisatie wordt gevraagd niet wild te plassen. Letterlijke tekst: “gebruik het landschap nooit als toilet”. Dan moeten er wel voldoende voorzieningen zijn. Tot overmaat van ramp kwamen we bij een toileteenheid gesponsord door Edet en daar was het toiletpapier op!!! Hoe dom kan je dan zijn als sponsor.- De dronken jongeren aan het begin zijn gewoon irritant. Niet als ze aan de kant staan maar als ze gewoon op de rijbaan staan tussen de lopers. Ladder zatte mensen om half 7 ’s morgen zijn niet leuk.
- Bedrijven die drinken uitdelen en verzuimen na die tijd afvalbakken neer te zetten. Hierdoor liggen er over een afstand van soms wel 500 meter blikjes, papiertjes, schillen. Het is een kleine moeite voldoende zakken neer te zetten. Bijkomend voordeel dat je mensen niet aanmoedigt het op de grond te gooien. Ik zag ergens op TV dat er zelfs een groep mensen zich hiervoor inzet. Helemaal mee eens. Met name Lipton en Rivella mogen hier wat mij betreft wel aandacht aan besteden.
De bovenstaande punten zijn minor details want het is een geweldig evenement. Als het uitkomst loop ik het graag nog een keer.