Gisteren hadden we de bijeenkomst over [[wikipedia:nl:intellectueel eigendom]]. Het was een goed bezochte bijeenkomst met boeiende onderwerpen. Om eerlijk te zijn was ik altijd wat terughoudend over het onderwerp. Ik begreep dat je dingen moet kunnen afschermen als je ergens een bedrijf rond wil opzetten. Dat niet iedereen zich eigenaar mag noemen. Dat wil niet zeggen dat je het vrij weggeeft geeft voor gebruik.
Na de presentaties kijk ik toch wel iets anders aan tegen de materie. Als je iets hebt opgezet dan wil je ook na verloop kunnen bepalen hoe er mee omgegaan wordt. En als je dat wilt dan zul je wel een aantal zaken moeten regelen. Dat gaat dus verder dan het afschermen voor financieel gewin. Je kunt het nog altijd delen met mensen en eventueel weggeven maar je kan eventueel zeggenschap houden over het gebruik. Het is een heel complexe materie. Maar ik kan me heel goed voorstellen dat als je een concept hebt dat je ook wil voorkomen dat anderen dat concept gaan misbruiken.
Er kwamen vanmorgen verschillende bedank mailtjes binnen. Dat blijft voor mij altijd een stimulans om met dit soort activiteiten om te gaan. Maar de complimenten gelden niet alleen voor mij want ik mag dan even het boegbeeld zijn maar zo’n bijeenkomst wordt gedragen door meerdere mensen. Dus gelden de complimenten ook voor hen.
In dit geval was het een internationale samenwerking. In Groningen waren Rix en Eleonora nauw bij de organisatie betrokken, Susanne in Brussel en Nora, Jonathan en André in Washington. We hadden ter voorbereiding een aantal keren telefonisch overleg. Er werd ingebeld vanuit Brussel, Groningen, Washington en Rix stond zelfs een keer langs de Autobahn in Duitsland te bellen. Over een global village gesproken.
Het was gisteren wel spannend of onze gasten op tijd waren want rond 11 uur hoorden we dat Jonathan en André de trein in Amersfoort hadden gemist. Achteraf bleek het nog spannender. Ze waren wat langzaam geweest met uitstappen en de deuren gingen voor hun neus dicht. In een donkere lege trein werden ze afgevoerd richting Enschede. Nadat de trein door Apeldoorn en Deventer was gedenderd besloten ze om aan de noodrem te trekken. Bij Borne konden ze weer op een trein richting Groningen stappen. Bij het diner gisteravond hebben met elkaar hartelijk om kunnen lachen gelukkig konden ze zelf de humor er ook wel van inzien. Vanmorgen hoorden we dat ze keurig op tijd op de vlucht terug zijn gestapt. Ik heb sterk het vermoeden dat het niet de laatste keer is dat we met ze hebben samengewerkt want onder het diner zijn we druk bezig geweest met vervolgakties.