Kerst is voor ons altijd: veel thuis of bij familie zijn. Dit jaar is dat weinig anders. Met de familie zijn we het afgelopen weekend al op pad geweest dus was het de eerste kerstdag thuis rondhangen, TV kijken, lezen en puzzelen met dr. Denker. Voor diegenen die niet weten wat dr Denker is: een rebusachtige puzzel met 40 opdrachten. Hele families gaan er mee aan de slag en er zijn zelf internet communities gevormd rond dr. Denker. Er zijn mensen die de puzzel scannen en die plaatsen op internet voor mensen in het buitenland. Het is een traditie en rond de kerstdagen is het een veel gehoorde vraag hoever zijn jullie? Wat dat betreft kijk ik uit naar komende zondag want dan ontmoeten we de ouders van een vriendin en dan hebben we het er uitgebreid over en dan hoop ik de laatste 6 te horen.
Ook traditie is de kersttoespraak van de Koningin. Dit jaar een oproep voor respect voor andere tradities en overtuigingen en een oproep tot gemeenschapszin. Best een onderwerp om bij stil te staan want door “de gobal village” hebben we de hele wereld op de stoep staan. We doen zaken met opkomende landen waarbij er soms bizarre situaties ontstaan. Een aantal weken geleden stonden we donateurs te werven voor het Derde Wereld Fonds. Dit jaar bestaan we 25 jaar en daarom hadden we een rond reizend circus met een tentoonstelling. Bij de ingang van de gebouwen spraken we mensen aan om donateur te worden. Totdat er een groep mensen uit India binnenkwam.Zij waren hier vanwege een off-shoringstraject zoals dat zo mooi heet. Oftewel uitbesteding aan lage lonenlanden. Op een van de borden stond een project wat we gesteund hebben als Derde Wereld Fonds in India. Om eerlijk te zijn wist ik met die situatie niet goed raad.
Mijn activiteiten voor het Derde Wereld Fonds stoppen ook, je kunt alleen maar in het bestuur zitten als je werkt bij Atos Origin. Aangezien ik daar stop met werken moet ik ook stoppen met het bestuur. Dat geeft me wel ruimte om in het noorden zelf iets op te zetten. Want ik wil wel graag iets doen met de opgedane ervaring. Niet dat ik een uitgesproken mening heb. Hoe meer ik er bij betrokken werd hoe lastiger ik het vond om een eenduidig mening te hebben. Het lijkt me goed aandacht te vragen voor de problematiek in de derde wereld. Mensen betrekken en daar dingen doen lijkt me niet verkeerd. In gebieden waar kindersterfte nog 25% is moet nog veel gebeuren. Maar mensen de “zegeningen”van het westen te brengen lijkt me een stap te ver. In die gebieden waar geen TV, telefoon of internet is ogen de mensen een stuk tevredener. Het lijkt wel of met de komst van “the bold and the Beautifull” of “as the world turns” mensen alleen maar ontevredener worden. Maar wie ben ik om het de mensen te onthouden.
Wat dat betreft was het een eer om me voor het Derde Wereld Fonds in te mogen zetten. Steun aan kleine projecten waarvan we redelijk in kunnen schatten wat de impact is. Hier een waterpomp daar een EHBO post, een school of boeken. Straks in april gaat er weer een groep van 20 personen naar Nepal. Ze helpen daar een EHBO post bouwen. 20 mensen die een onvergetelijke ervaring krijgen. Ze komen anders terug.
Het bedrijf is er door de loop van de jaren ook ander tegen aan gaan kijken. Dit jaar konden we voor het eerst de waarde van ons kerstpakket (of een deel ervan) doneren aan 2 goede doelen waarvan één het Derde Wereld Fonds is. De eerste paar duizend Euro is al toegezegd. Voor veel mensen is het niet meer dan het zetten van een kruisje. Het lijkt wel op een druppel. Maar het Derde Wereld Fonds heeft als leus: “Een druppel op de goede plaats”! Dat het nog maar veel mag druppelen.
Goede feestdagen.