Vorige week mocht ik te gast zijn bij het programma Noordmannen op de regionale omroep. Ook daar werd ik weer bescheiden genoemd, te bescheiden. Daarover schreef ik al eerder je kunt volgens mij niet te bescheiden zijn. Het werd een erg leuke morgen. Trouwens de hele week was een leuke week. Aan de slag bij ILS om daar mee te helpen slimme lessenaars te maken. Op bezoek bij de gemeente om daar te praten over het groenonderhoud dat we als dorp zelf voor een deel willen doen. Nu is het ook maar een rommeltje.
Donderdag een vergadering bij Groninger dorpen. Later op de dag een bijeenkomst over krimp. Daarna mocht ik zitting nemen in de raad van Commissarissen bij een management game op de Hanze Hogeschool. Ongeveer 80 studenten van Technische bedrijfskunde hebben de afgelopen maanden een game gespeeld in 2 werelden. De studenten strak in het pak aan de slag met het sluiten van leningen, het betreden van nieuwe markten, investeren in Marketing en nieuwe producten. Daarnaast waren ze elkaar voor de rechter aan het slepen bij vermeende wanprestaties en prijsafspraken. Kortom erg Angelsactisch. Het bedrijf waar ik commissaris van mocht zijn, stond al vanaf het begin voor en won de game. Ik mag in vredesnaam hopen dat alle studenten zich beseffen dat het maar een game is die mijlenver afstaat van de praktijk. Maar er is ze wel bijgebracht dat ze strak in het pak met miljoenen moeten goochelen. Er was een heuse juriste om al de claims te beoordelen. 80 studenten die met een compleet verkeerd beeld worden losgelaten in de maatschappij. Ik stelde de vraag of er ook ruimte is voor maatschappelijk verantwoord ondernemen. Dat wordt nu opgenomen bij de eerste jaars. Oftewel het duurt nog 4 jaar voor die lichting het bedrijfsleven ingaat. Ik mag hopen dat de Hanze Hogeschool jaren achter loopt want ik moet er niet aan denken dat nog jarenlang studenten van de hogescholen afkomen met dit soort waanbeelden.
Ter compensatie was er vrijdagmiddag een bijeenkomst van het Rijnlands denken. De bijeenkomst die me een paar maand geleden veel heeft opgebracht. Op de weg naar Oldehove waar de bijeenkomst was had ik weer een mooi voorbeeld van synchroniciteit een opmaat voor een leuke middag. Er was een verhaal van Martin Disberg die een verhaal had over Socratie. Het werd een mooi verhaal waar Marten zijn zoektocht naar het besturen van zijn bedrijf beschrijft. Aan het eind van zijn verhaal werd de zaal gepakt door de persoonlijke wending die het verhaal kreeg. Weer een prachtige bijeenkomst.
Leiderschap: er is veel over te vertellen en hoe meer er over wordt gesproken des te meer het een mythe wordt. Tijd om dat terug te brengen naar de menselijke maat. Leiderschap toon je als je een verschil maakt op het leven van iemand anders en dat kan in hele kleine dingen zitten. Ik zag een prachtige presentatie op TED. Mij uit het hart gegrepen.
Het is net als dat verhaal van de sneeuwvlok. Iedere stem telt en als we maar met voldoende mensen zijn kunnen we echt het verschil maken. De voorbeelden zijn dagelijks te zien in het nieuws.