Het zijn hoopvolle tijden. Steeds duidelijker komt er naar boven wat er is mis gegaan en nog steeds mis gaat. De afgelopen week mocht ik weer bij 2 bijeenkomsten zijn over breedband op het platteland. In het buitengebied is KPN de enige partij die er internet levert en dat doen ze voor veel mensen goed maar voor veel mensen is die dienstverlening onvoldoende. Overal in de lande komen er initiatieven. De marktpartijen KPN, Ziggo en UPC lopen zich het vuur uit de sloffen om bij die initiatieven de lont uit het kruitvat te trekken of de kop in te drukken. Genante promotieverhalen en denigrerende opmerkingen over de initiatieven. Mooi, Mooi een betere aanmoediging kunnen de initiatiefnemers zich niet wensen. Dat weet ik nog uit de tijd van klantenreacties een klagende klant laat zich niets wijsmaken. Die loopt weg gaat naar de concurrent of haalt zijn of haar gelijk via andere wegen. Toen was dat "Ook dat nog" tegenwoordig Kassa.
Het rare is dat juist die bedrijven een dominante marktmacht zijn. Ooit hebben ze de nutsvoorziening telefoon meegenomen in hun commerciele bedrijf De kabelbedrijven zijn ook ontstaan uit centrale antennenetten. En nu komen ze in opstand tegen initiatieven die weer willen starten zoals zij zelf ook ooit begonnen zijn. En dat alles omdat ze mogelijk marktaandeel verliezen. De aandeelhouderswillen dat ze beter rendement maken.
We hebben het vaak over de graaicultuur, de bonussen en schandalig hoge salarissen. Maar een handvol snoepjes nemen uit een schaal bij een beurs of een handvol pennen is net zo goed een graai cultuur. Ooit trok ik veel met iemand op die dat ook als gewoonte had. in plaats van 1 altijd 5 of meer. Als ik er iets van zei kreeg ik als antwoord "anders wordt het toch weggegooid" of "ik neem het ook mee voor mijn collega's". Tussen die handvol snoepjes en bonussen zit nog een hoop. Maar het principe is hetzelfde. Neem ik genoegen met het deel wat me is toebedacht of denk ik recht te hebben op een groter deel. Mag ik met de juiste argumenten en handig manouvreren me meer toeeigenen? En wat als iedereen dat doet?
In dat verband is er een mooie uitzending van Pauw en Witteman van 4 februari. Daar was er een jonge dame die een bord had opgehouden met een tekst "Weg met de monarchie" in de buurt van de Koningin, vervolgens is ze hardhandig buiten beeld gemanouvreerd door de politie. Later in de uitzending gaat het over bonussen en verrijking. (bij 34 minuten) Het graaien in de schaal met snoepjes. Mooi is de rol van Paul Witteman die met overslaande stem vraagt of mensen iets valt te verwijten en dat je toch niet kan verwachten dat mensen het teruggeven. Net alsof men hem vraagt de snoepjes terug te leggen. Naar aanleiding van die houding komt Joanna pas echt los. Terecht heeft ze het over oudere blanke mannen die goed voor zichzelf hebben gezorgd. Ik moet zeggen mijn symphatie heeft ze. Ik zou haar graag eens spreken.
En als je dan eens gewoon doet wat er van je wordt verwacht en er niets voor vraagt krijg je vaak de opmerking: je bent te goed voor deze wereld. Een wereld waar het blijkbaar gewoon was om als je in de gelegenheid bent je maar dingen toe te eigenen: "Alles is voor Bassie". Niet mijn wereld. Gelukkig is het aan het veranderen.