Ik heb het uit, een zeer boeiend boek: Voorbij het vanzelfsprekende. Het is even stevig doorlezen want de 500 pagina’s lezen soms als een roman en soms moet je er even rustig voor gaan zitten. Het heeft me anders naar de wereld leren kijken. Niet dat het een schokkende verandering teweeg heeft gebracht. Het heeft me nog wat scherper laten kijken.
Waar gaat het om: we zijn dingen heel gewoon gaan vinden die het eigenlijk niet zijn. Een overheid die ons steeds meer vrijheden afneemt vaak onder het mom van veiligheid. Wet en regelgeving wordt steeds meer gevormd door incidenten. De brand in Volendam of de vuurwerkramp in Enschede zijn er voorbeelden van. Maar ook recentelijk Haaksbergen of afgelopen week de hoogwerker in Oosterwolde. Vast dat er bij gemeenten nu scherper gekeken wordt bij een evenement of er een hoogwerker wordt gebruikt.
De overheid trekt steeds meer dingen naar zich toe. Bijvoorbeeld zie ik veel programma’s bij de overheid om innovatie te stimuleren. Wat mij betreft totale onzin. Vroeger dacht ik er misschien wel anders over maar langzamerhand begint het me te irriteren. Er wordt belastinggeld geïnd die vervolgens in de vorm van subsidie terug wordt gegeven om innovatie te stimuleren. Als er iets is waar een overheid geen verstand van heeft is het wel innoveren. Want een innovatie zal eerst een vorm van groei hebben moeten doormaken voor het kan worden herkend als innovatie. Dan wordt het vaak door de overheid beoordeeld. Misschien wel door een ambtenaar die net een training heeft gevolgd “innoveren kan je leren”. Grotere onzin is er niet in mijn ogen. Innoveren door een ambtenaar in een omgeving die gericht is om risico’s te beperken. Inmiddels zijn er hele volksstammen bezig ons overheidsapparaat te leren innoveren. Hordes ambtenaren hebben al goeroes horen spreken over lifehacking, quantified self, omgaan met social media en meer van die nieuwigheden. Op weg naar Ambtenaar 2.0 of zelf 3.0. Of nog beter maatschappij 3.0. Tegelijkertijd houden die goeroes de situatie mooi in stand. Ze hebben een eigen industrie gemaakt. Tientallen mensen in de zaal of liefst meer dan 100, totaal geen interactie. Met als gevolg dat de man op het podium een ego krijgt die soms niet meer in de zaal past. Een wel heel traditionele benadering.
Echte innovaties komen altijd van onder af. Het is iets wat evolutionair groeit. Zelden is er een “Eureka moment”. Voorafgaand aan dat “Eureka moment” is er al een poos een inzicht aan het groeien. Ik ben benieuwd hoeveel mensen van een leergang “Innoveren kan je leren” echt aan het innoveren zijn geslagen. En als ze al iets vernieuwend zijn gaan doen is het vast niet door het bezoeken van een lezing over innovatie. Dat is veel te veel vanzelfsprekend. Hoewel we dat wel met zijn allen zijn gaan geloven. In ieder geval wordt er nog veel geld aan uitgegeven. Ter meerdere eer en glorie van de inleider en de organisator.