Tegenwoordig heeft iedereen vrij snel een mening ergens over. Je leest in de krant dat mensen PVV-ers geen hand willen geven. Waar is dat op gebaseerd? Blijkbaar is er een mening over iemand gevormd zonder die persoon gesproken te hebben. Die PVV-er is waarschijnlijk om heel andere motieven PVV-er geworden dan alleen de uitschieters van Wilders. Nu wil het geval dat een deel van mijn familie fout was in de oorlog. Oei daarom krijg ik soms misschien geen hand? OK dat is dan een grapje maar als kind heb ik het wel meegemaakt dat ik uit logeren was bij een oom en tante dat ik werd uitgescholden. Dan praat ik over 1966 en de kinderen die dat deden waren zeker niet ouder dan ik. Trouwens ook tegenwoordig komt dat nog steeds voor. Het is mij na de logeerpartij meer overkomen maar ik ben er vrij open over, met als gevolg dat ik nog wel eens het een en ander hoor. Het voert wat te ver om er hier over te bloggen maar fraai is het allemaal niet. Ik moest er aan denken toen ik het hoorde van de handschud kwestie van de PVV.
Waar gaat het ergens mis? Ik werd er aan herinnerd toen ik een paar weken geleden een bijzonder leuk gesprek had met Ina. Ina doet onderzoek naar informele netwerken en de rol van de verbinders daarin. Een verbinder is iemand met een groot divers netwerk die mensen uit verschillende achtergronden bij elkaar brengt. Ina doet een onderzoek hoe dat werkt en we kwamen terecht op dat mensen vaak een mening hebben maar dat het lastig is te achterhalen waar die mening op gebaseerd is. In een ver verleden zat ik in een training bij Jon en Maureen over de geleide gespreks methode. In zo'n gesprek zijn 4 niveau's te onder kennen Objective, Refllective, Interpretive en Descisional. Ina was gelijk geinteresseerd. Of ik de methode nog ergens had….. Nee dus. Maar even zoeken op internet leverde gelijk de methode op. Hoe je dus met een groep stap voor stap een onderwerp kan bespreken waarbij de deelnemers de gelegenheid krijgen stap voor stap een mening te vormen.
Het is erg moeilijk om mensen ergens naar te laten kijken zonder dat er gelijk een mening bij zit. Een simpele vraag als: "wat zie je?" Krijgt vaak abstracte antwoord in termen als: "een vergadering, kantoor, verkeer". Of soms: "een saaie vergadering, een ouderwets kantoor of druk verkeer". Terwijl de feitelijke waarneming: "tafels, stoelen, mannen, vrouwen, auto's" moet zijn. Heel vaak wordt het objectieve niveau over geslagen en gelijk een betekenis gegeven. Want een vergadering kan je niet "echt zien". In de geleide gespreks methode volgen er nog een paar andere fasen voor aan te komen bij de conclusies.. De 2e is reflective: wat doet het met je? Overbodig te zeggen dat het wel handig is even bij jezelf na te gaan of je wilt reageren en hoe. Even tot 10 tellen past hier wel bij.
Als je echt anders durft te kijken en niet alles zomaar voor waar aanneemt blijkt er veel mogelijk te zijn. Er is veel meer over te vertellen. De onderstaande presentatie van Jan Bommerez gaat hier verder op in.
Jan Bommerez @ Energiedag #mkbkr8 2010 from punkmedia on Vimeo.