Gisteren was het 57 jaar gelden dat ik ben geboren. Laat ik nu de laatste maanden hebben gedacht dat ik 57 was. Dus dat is een mooie meevaller. We hadden een feestje in Hutspot, een locatie aan de Munnikeholm in Groningen pal tegenover het gebouw waar ik ooit mijn loopbaan bij de PTT begon. Het was een mooie mix van Dorpsgenoten, oude contacten, familie en nieuwe relaties. Een echte Hutspot.
Zelf had ik een gezellige oploop in gedachten van allemaal mensen uit mijn netwerk. Dat werd het ook. Leuke gesprekken, blije gezichten. Je kunt in Hutspot zelf je catering verzorgen. Dus had ik bedacht het aan mijn gasten te vragen geen cadeau mee te nemen maar wat hapjes. Er was een lijst waar men op kon melden wat ze mee namen. Het lijstje groeide lekker en op het eind stond er een lange lijst met allerlei lekkers. Kaas, Caprese spiesjes, Droge worst, Olijven, Snacktomaatjes, Croissantdeeg/ham/pesto/kaas hapjes, Wrap met zalm, Hamrolletjes met monchou, Gevulde eieren, Eigengebakken bierbrood met heksenkaas, Ham-prei salade, Hartige olijventaart, Augurken met boterhamworst, Tortilla chips met zelfgemaakte guacamole, Rauwkost, Tapas,Brownies, Franse kaasjes, Fruit, Biologische pastasalade caprese, Droge worst van prijswinnaar Slagerij Heuker, Het Wilde Oosten (wilde abrikozen, wilde vijgen en dadels), Chocolade en Tortellinisalade Dat werd dus een grote smulpartij. En het fruit was opgemaakt als een gezicht met een bril.
Ik werd verrast door een optreden van Marietta Rust. Zij deed iets waar ik ooit van gedroomd had. Op een feestje van mij met elkaar zingen. Het optreden was verzorgd doordat iemand uit mijn vriendenkring een crowfunding oproep had geplaatst en de rest geregeld.
Dat klinkt dan wel simpel maar iemand moet wel het initiatief nemen. Mensen benaderen, zangeres regelen en zorgen dat er meer mensen willen meedoen.
Een groep mensen uit het dorp zong voor mij op de melodie van “Daar bij de waterkant”. En ik kreeg een mand met ingrediënten voor Hutspot. Tot zo ver is het nog normaal. Maar toen ik thuis kwam zag ik in de mand met ingrediënten een fotolijstje in de kleuren van de dorpsvlag. In dat fotolijstje de mensen die het cadeau gaven in het T-shirt van het dorp en de ingrediënten uit de mand trots in de hand. Opeens is het niet meer zomaar iets. Daar zijn ze van tevoren druk mee geweest.
Ik kreeg vanmorgen een stukje onder ogen het deed me er aan denken:
Noem 2 winnaars van gouden medailles in de Olympische Spelen.
Noem vier winnaars van de Pultizer-prijs
Noem een coach van de Hall of Fame van de NFL
Noem een persoon die vorig jaar de Medal of Honor van het Congres heeft gewonnen.
Noem twee leraren die een belangrijke invloed in je leven hebben gehad
Noem vier schrijvers, dichter, musici die iets hebben geschreven wat je koestert
Noem een coach die je waarden, discipline of volharding heeft geleerd
Noem een persoon die naast je blijft staan in het donkerste uur.
Welke groep heeft een blijvende invloed gehad?
Hoeveel talrijke mensen openbare eerbewijzen ontvangen, geven nog veel meer mensen onbetaalbare geschenken in de onbezongen wereld van vriendschap, familie en mentorschap.
In ons dagelijks leven wemelt het van de dikwijls ongeziene helden die mensen domweg helpen waar ze kunnen.
Misschien kom je hun naam niet in de krant tegen en misschien krijgen ze nooit een prestigieuze prijs, maar niettemin stralen ze als zeldzame juwelen. Ze brengen schoonheid en troost bij een ieder die met hen in aanraking komt door de wereld van binnenuit te transformeren. Hun ware beloning is niet geld of roem; het is de persoonlijke bevrediging van het besef dat ze zichzelf hebben gegeven op een manier die nodig was.
Schuif de zucht naar publieke erkenning terzijde en doe gewoon wat je doet omdat het goed voelt. Als de wereld je toejuicht, is dat het glazuur op de taart. Maar ongeacht de reactie van de buitenwereld, zal je innerlijk gloeien van een zeldzaam en heilig licht … tezamen met het leven van hen die je zegent.
Alan Cohen
Eigenlijk sta je er te weinig bij stil maar het zit in de kleine vaak onzichtbare dingen. Ja er waren mensen zichtbaar op mijn verjaardag. Veel van hen waren thuis al druk bezig geweest met iets klaar te maken. Of al langer dingen te regelen. Als ik er zo naar kijk wordt mijn verjaardag gevuld met zonnestralen. Mooi!