Het is lente en alles staat in het teken van de groei. In de natuur heeft alles een ritme. En het lijkt wel of wij mensen (en wat we doen) geen deel uit maken van de natuur. We voelen ons verheven boven de natuur. We maken bouwwerken die wel voor eeuwig lijken. En als je bezig bent met de economie dan ben je bezig met groei. Daar is alles op gebaseerd op groei. Sterker nog als het in de economie een beetje tegenzit dan wordt dat ook wel negatieve groei genoemd. Net alsof groei normaal is. En de groei wordt altijd uitgedrukt in procenten. Met als gevolg dat er een exponentiële groei wordt nagestreefd.
Nu is bekend dat een groei die steeds maar toeneemt op den duur leidt tot een ineenstorting. De voorbeelden zijn er in overvloed. Net zoals de groei van de wereld bevolking ook nog steeds toeneemt. (Zie hierboven) Net zoals de energie consumptie, grote overstromingen, waterverbruik, aantal auto’s. In het onderstaand plaatje staan er een aantal opgesomd.
Dat gaat dus “op de kop verkeerd”. Want onze kleine aarde biedt niet voldoende ruimte en bronnen om nog lang in deze groei te kunnen voorzien. We kunnen dus wachten tot het helemaal fout gaat. Net alsof we met zijn allen met een hoge snelheid op een dikke muur afstormen. Als je het er over hebt, blijkt dat steeds meer mensen dat gevoel hebben. Toch blijven we met z’n allen geloven in een goede afloop. Of zoals een ouder iemand me laatst vertelde. “Jan ik ben het helemaal met je eens maar ik voel me te oud om er nog iets aan te doen”. Het zal mijn tijd wel duren. Nu was die man met pensioen en rond de 65. De generatie die de architecten zijn van de problemen.
Eigenlijk is het wel een cynisch. Alle mensen die de uitdrukking negatieve groei gebruiken, zeggen het eigenlijk wel goed er is niets, maar dan ook niets, goed aan zo'n groei. Het is alleen maar negatief want het leidt tot totale vernietiging.
Stop met het streven naar groei. Kijk naar krimp als oplossing. Hoe? Dat weet ik niet, heb jij een idee?